Współpraca w zakresie publikacji informacji dla pacjentów - www.zwrotnikraka.pl
Leczenie systemowe
Leczenie systemowe to leczenie, któremu jest poddawany cały organizm chorego. W leczeniu tym wykorzystuje się głównie chemioterapię, ale również immunoterapię i hormonoterapię. Celem tego leczenia jest całkowite wyeliminowanie komórek nowotworowych z organizmu chorego, w tym również tak zwanych mikroprzerzutów. Leczenie systemowe ma podstawową rolę w leczeniu białaczek, chłoniaków ziarnicznych i nieziarnicznych, czyli nowotworów pierwotnie już rozsianych oraz często guzów wieku wczesnodziecięcego.
Leczenie systemowe w postaci leczenia samodzielnego zazwyczaj nie wchodzi w grę przy radykalnym leczeniu guzów litych. Jednak w takim wypadku leczenie systemowe może odgrywać rolę "indukcyjną". Często miejscowe zaawansowanie guza jest na tyle duże, że leczenie miejscowe, w granicach tkanki zdrowej, nie jest możliwe, byłoby bowiem zbyt okaleczające. Leczenie systemowe zastosowane jako pierwsze może zmniejszyć ognisko nowotworu do takich rozmiarów, iż umożliwi to operację lub naświetlania jako metody leczenia radykalnego, prowadzącego do wyleczenia.
Aby zmniejszyć cierpienia chorego oraz czasem przedłużyć mu życie stosuje się leczenie systemowe w stadium rozsiania nowotworu, to znaczy z przerzutami odległymi.
Wyróżniamy następujące metody leczenia systemowego:
- chemioterapia z użyciem leków doprowadzających do śmierci komórek nowotworowych (cytostatyki),
- hormonoterapia z wykorzystaniem leków hormonalnie czynnych,
- immunoterapia z zastosowaniem leków wpływających na układ odpornościowy,
- leczenie celowane z wykorzystaniem leków działających na konkretny receptor umiejscowiony na komórce nowotworowej lub blokujące przekazywanie informacji wewnątrz komórki (hamowanie szlaków molekularnych ontogenezy); do najczęściej stosowanych leków tej grupy należą przeciwciała monoklinalne oraz inhibitory kinazy tyrozynowej.